W listopadzie 2021 r. zamieściliśmy wpis na blogu dotyczący wolnych środków pozostawionych upadłemu do dyspozycji w toku upadłości tzw. konsumenckiej (https://bsmkancelaria.pl/wolne-srodki-pozostawione-do-dyspozycji-upadlemu-przez-syndyka-w-toku-upadlosci-konsumenckiej/). Nadszedł już czas, aby go nieco zaktualizować i skoncentrować swoją uwagę na sytuacji osób pobierających emeryturę, ponieważ dużą grupę upadłych stanowią właśnie emeryci, dla których świadczenie pobierane z ZUS jest ich jedynym źródłem dochodu.
Generalna zasada
Z chwilą wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości aż do jego prawomocnego zakończenia świadczenie emerytalne wchodzi do masy upadłości i to syndyk nim dysponuje, a nie upadły emeryt. Oczywiście od tej zasady są wyjątki, o czum mowa poniżej.
Tak jak w przypadku egzekucji komorniczej, zgodnie z art. 833 § 4 i 5 KPC emerytury i renty nie podlegają w całości zajęciu przez syndyka. Co do emerytury z ZUS mamy regulację przewidzianą w art. 141a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którym syndyk może wystąpić do ZUS z wnioskiem o przekazywanie mu świadczeń należnych upadłemu w wysokości nie wyższej niż 25% świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek (o ile podatek jest w ogóle naliczany ze względu na roczną kwotę wolną od podatku wynoszącą 30 000 złotych) oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale z zachowaniem upadłemu kwoty nie mniejszej niż 1 125,26 zł w 2023 roku (kwota co roku waloryzowana i ogłaszana w komunikacie prezesa ZUS). Wspomniane 25% liczymy od wysokości emerytury brutto.
Tzw. minimum socjalne z art. 63 Prawa upadłościowego
W prawie upadłościowym przewidziano także jeszcze jedną minimalną kwotę wolną od zajęcia, która wynosi:
Jak widać, w przypadku emeryta prowadzącego samodzielne gospodarstwo limit z ustawy upadłościowej jest niższy niż ten przewidziany w ustawie o emeryturach i rentach. Jednak już w przypadku gospodarstw domowych prowadzonych w kilka osób, przepis art. 63 ust. 1b Pr. upadłościowego znajdzie zastosowanie i istotnie zmieni sytuację emeryta.
Tzw. trzynasta i czternasta emerytura
W praktyce występują dwa stanowiska. Według pierwszego, świadczenia te podlegają przekazaniu przez ZUS syndykowi do masy upadłości, ale jednocześnie korzystają z ochrony przewidzianej w art. 141a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czyli syndyk może otrzymać maksymalnie 25% świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek i składkę zdrowotną z zachowaniem kwoty minimalnej (czyli 25% świadczenia brutto). Ponieważ w przypadku 13-tki i 14-tki nie mamy do czynienia z dokonywaniem potrąceń czy egzekucji, ale jest mowa o przekazywaniu środków do masy upadłości, to w postepowaniu upadłościowym nie znajdzie zastosowanie zakaz z art. 11 ustawy o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów, zgodnie z którym z kwoty dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego nie dokonuje się potrąceń i egzekucji (analogicznie sytuacja wygląda w przypadku tzw. 14-tki, zgodnie z art. 10 ustawy o kolejnym dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów z kwoty dodatkowego świadczenia nie dokonuje się potrąceń i egzekucji). Warto przywołać tu stanowisko Prezesa ZUS z dnia 9 października 2018 r. skierowanego do Rzecznika Praw Obywatelskich, w którym stwierdził on, że w przypadku przekazywania części świadczenia emerytalnego do masy upadłości nie można mówić o potrąceniu lub egzekucji w rozumieniu ustawy emerytalnej na rzecz syndyka masy upadłości, gdyż syndyk masy upadłości nie został wymieniony w przepisach ustawy emerytalnej jako podmiot, na rzecz którego mogą być one realizowane (https://bip.brpo.gov.pl/pl/content/zus-wyjasnia-na-jakich-zasadach-dzia%C5%82a-w-przypadku-rent-i-emerytur-osob-ktore-oglosily-upad%C5%82osc).
Drugie stanowisko prezentowane w praktyce przewiduje całkowite pozostawienie upadłemu tzw. trzynastej i czternastej emerytury, powołując się przy tym na zakazy przewidziane w ww. art. 10 i 11 ustaw o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym.
Przypadki szczególne
Emeryt może także złożyć wniosek w trybie art. 63 ust. 1c Prawa upadłościowego do sędziego wyznaczonego o ustalenie w inny sposób części dochodu, która nie wchodzi do masy upadłości, uzasadniając go szczególnymi, osobistymi potrzebami. Tutaj finalna kwota pozostawiona do dyspozycji upadłego będzie zależała od uznania sędziego, dlatego może okazać się, że nawet cała kwota emerytury będzie wolna od jakichkolwiek zajęć. Dobrym przykładem uzasadnienia wniosku będzie choćby sytuacja zdrowotna emeryta i związane z tym zwiększone wydatki na zdrowie albo koszty czynszu najmu mieszkania, które przekraczają kwotę pozostawioną do dyspozycji upadłego.