Ponieważ nasz ubiegłoroczny wpis na temat tego, kto pokrywa koszty wynagrodzenia kuratora rejestrowego, cieszył się dużym zainteresowaniem (https://bsmkancelaria.pl/kto-pokrywa-koszty-wynagrodzenia-kuratora-spolki-z-o-o/), to dzisiaj postanowiliśmy się skupić na udzieleniu odpowiedzi na pytanie, czy kurator ustanowiony przez sąd rejestrowy na podstawie art. 42 Kodeksu cywilnego jest uprawniony albo nawet zobowiązany do prowadzenia bieżącej działalności osoby prawnej. W tym celu posłużymy się stanowiskiem zaprezentowanym w uzasadnieniu do postanowienia Sądu Rejonowego w Kielcach, które zapadło w jednej z naszych spraw, w której to występowaliśmy jako kurator.
We wniosku złożonym za pośrednictwem PRS, jeden ze wspólników spółki z o.o., który toczył spór z pozostałymi wspólnikami również na podstawie art. 212 § 4 KSH), wniósł o ustanowienie kuratora na podstawie art. 42 § 1 KC oraz o zobowiązanie kuratora do:
Uzasadnieniem do powołania kuratora był istniejący spór między wspólnikami, niemożliwość wyboru nowego zarządu wobec braku wymaganej większości oraz konieczność bieżącego prowadzenia spraw spółki, która zatrudniała pracowników i prowadziła działalność gospodarczą.
Wyżej wymieniony wniosek został uwzględniony tylko w części, tzn. w wydanym postanowieniu sąd określił, że: zakres uprawnień kuratora obejmuje podjęcie niezwłocznie czynności zmierzających do powołania zarządu spółki, a w razie potrzeby do jej likwidacji oraz do reprezentowania spółki we wszystkich sprawach sądowych, egzekucyjnych, administracyjnych i podatkowych toczących się z jej udziałem lub jej dotyczących, a także na etapie przedsądowym – do momentu powołania organu uprawnionego do reprezentowania spółki albo do chwili ustanowienia likwidatora spółki. Jednocześnie sąd zobowiązał kuratora do składania sprawozdań co 6 tygodni.
W uzasadnieniu do wydanego postanowienia sąd zwrócił szczególną uwagę na obowiązki kuratora określone przez samego ustawodawcę w art. 42 § 1-3 KC, do których należy przede wszystkim uzupełnienie braków osobowych w składzie organu odpowiedzialnego za reprezentowanie spółki zgodnie z art. 38 KC. Jeżeli zaś powyższe nie uda się osiągnąć albo będzie niemożliwe do wykonania, to kolejnym zadaniem kuratora jest podjęcie czynności zmierzających do likwidacji osoby prawnej – co w praktyce oznacza w przypadku spółki z o.o. zwołanie nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników celem podjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki, otwarciu likwidacji i wyboru likwidatorów; jeśli zaś zgromadzenie nie odbędzie się lub nie podejmie tego typu uchwał, to kolejnym krokiem jest złożenie przez kuratora wniosku do sądu rejestrowego o rozwiązanie spółki przez sąd, otwarcie likwidacji i powołanie likwidatora z urzędu.
W dalszej kolejności sąd rozpoznający sprawę zaznaczył w swoim uzasadnieniu, że: Kurator ustanowiony przez sąd, nie przejmuje jednak funkcji zarządu, a tym samym nie jest uprawniony do zwykłych czynności tego organu, stosownie bowiem do art. 201 k.s.h. organem prowadzącym bieżące sprawy spółki jest zarząd spółki. Ustanawiając kuratora, sąd rejestrowy nie może np. upoważnić go do podejmowania czynności dotyczących bieżącej działalności spółki. Rolą kuratora ustanawianego na podstawie art. 42 kodeksu cywilnego nie ma być bowiem, choćby czasowe czy bieżące, prowadzenie spraw osoby prawnej w okresie, w którym brakuje powołanych do tego organów, a „odtworzenie” tych organów. Sąd rejonowy podkreślił również, że kurator nie może zastępować zarządu spółki, a jego zadaniem jest jedynie niezwłoczne doprowadzenie albo do likwidacji osoby prawnej, albo do umożliwienia jej podjęcia samodzielnego, prawidłowego działania, w tym zarządzania i reprezentacji przez powołanie właściwych organów (najczęściej będzie to tylko zarząd). Tym samym można wnioskować, że kurator rejestrowy spółki co do zasady nie jest uprawniony m.in. do składania deklaracji podatkowych, sprawozdań finansowych czy innych deklaracji rozliczeniowych do ZUS i innych organów w imieniu spółki, jak również nie jest jego obowiązkiem wypłata wynagrodzeń pracownikom spółki, czy też prowadzenie bieżącej obsługi realizowanych zleceń i zamówień np. mając dostęp do rachunków bankowych osoby prawnej.
Wydane postanowienie nie zostało zaskarżone przez wnioskodawcę, a kurator podjął czynności wyłącznie w zakresie określonym w orzeczeniu sądu. Co ciekawe, wobec takiego rozstrzygnięcia sądu, wspólnicy doszli do porozumienia i dokonali wzajemnych rozliczeń, doprowadzając do zmiany osobowej wspólników.
[Stan prawny na 19.08.2024]