Kwestia dopuszczalności ustanowienia hipoteki przymusowej w toku postępowania o zatwierdzenie układu (PZU) na pierwszy rzut oka może budzić wątpliwości. Jednak dokonując analizy obecnych przepisów prawa można dojść do wniosku, że dłużnik będący w toku działań restrukturyzacyjnych jest objęty ochroną przed tego typu działaniami jego wierzycieli.
Jeżeli w ramach PZU doszło do obwieszczenia przez nadzorcę układu o ustaleniu dnia układowego w Krajowym Rejestrze Zadłużonych, to zgodnie z art. 226e Prawa restrukturyzacyjnego (Pr. restr.) w okresie od dnia dokonania obwieszczenia do dnia prawomocnego umorzenia postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o zatwierdzenie układu albo zakończenia postępowania o zatwierdzenie układu przepisy art. 256 i art. 312 ww. ustawy stosuje się odpowiednio. Drugi z tych przepisów zawiera postanowienia gwarantujące dłużnikowi tzw. immunitet egzekucyjny na czas trwania PZU. Wedle art. 312 ust. 4 Pr. restr. skierowanie egzekucji do majątku dłużnika wchodzącego w skład masy sanacyjnej oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia lub zarządzenia zabezpieczenia roszczenia na tym majątku jest niedopuszczalne po dniu otwarcia postępowania sanacyjnego.
Z kolei w art. 65 ust. 1 w zw. z art. 68 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece (ukwh) znajdziemy informację, zgodnie z którą hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym, które służy zabezpieczeniu oznaczonej wierzytelności pieniężnej wynikającej z określonego stosunku prawnego. Dodatkowo w art. 109 ust. 1 ukwh ustawodawca wyjaśnił, że wierzyciel, którego wierzytelność jest stwierdzona tytułem wykonawczym, określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym, może na podstawie tego tytułu uzyskać hipotekę na wszystkich nieruchomościach dłużnika (hipoteka przymusowa).
Przenosząc powyższe na grunt PZU można dojść do wniosku, że ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości wchodzącej w skład masy układowej po dniu obwieszczenia o dniu układowym jest niedopuszczalne na podstawie art. 226e w zw. z art. 312 ust. 4 Pr. restr., ponieważ niweczyłoby ogólny cel postępowania restrukturyzacyjnego, którym zgodnie z art. 3 ust. 1 Pr. restr. jest uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika przez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami. Nie można bowiem wykluczyć sytuacji, w której w ramach podejmowanych działań restrukturyzacyjnych nieruchomość, na której miałaby być ustanowiona hipoteka, byłaby przedmiotem sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego, a środki z tego tytułu miałaby być następnie wykorzystane do realizacji zawartego układu lub przygotowanego planu restrukturyzacyjnego.
[Stan prawny na 06.08.2024]